Krimmar!

Sá hlær best sem síðast hlær mælti vitur maður eitt sinn fyrir langa löngu. Við stelpurnar hefðum átt að sjá það fyrr..Það var þannig fyrir tveim kvöldum eða svo að við vinkonurnar, ein sex stykki fórum á braut kennda við skagfirðinga á Bitzanum hennar Þuríðar. Þá var einn bíll sem var fremst æi bílalestinni sem keyrði á 5 km/klst og fór það mjög fyrir brjóstið á okkur þannig að Þuríður breyttist í Dúdda og brunaði inn skógargötuna, yfir bankaplanið og út á brautina aftur fyrir framan hæga bílinn. Okkur leið strax betur. Svo er það þannig að þegar við mætum bílalestinni aftur eftir hringinn kringum ábæ, þá hjá hraðarhindrunninni hjá Árskóla, þá hafði lögreglan stoppað aumingjann og tekið hann á tal. Þetta gladdi okkur mjög, þá var hlegið dátt :) ..þetta er samt ekki búið! Við vinkonurnar gerðum þá plan, ef það kæmi til þess að löggan mundi stoppa okkur..sem við bjuggumst fastlega ekki við. En það var eins gott, við sátum 4 í þremur sætum og enginn í öftustu sætum bifreiðarinnar, það er ólöglegt ;) Það var ákveðið að Magga mundi kasta sér afturí og ég mundi tylla mér þar sem hún sat. Nokkur tími leið og hann fór í spjall og fíflalæti. Þá tók Þuríður uppá því rétt áður en við komum af fyrrnefndri hraðahindrun að þykjast sveigja fyrir Gumma, bara svona smá grín. Neinei í næstu andrá blikka blá ljós fyrir aftan bílinn og við fáum vægt sjokk, bíllin stoppaður og Magga kastar sér afturí og ég sit eins og engill í sætinu sem ekki er belti í. Lögreglan tekur bílstjóran á tal en hann sleppur með það. Eftir að gluggin lokaðist, var eins og hefði orðið sprening, skulum segja að það hafi orðið hlátursprengja!

Alltaf bætast góðar minningar í safnið! Á laugardaginn á að skella sér í aksjónið í vestari ánni í skagafirði, með nokkur góðkunningjum úr Menntaskólanum. Þá stækkar safnið væntanlega ennþá meira, enda nó pláss :)