Möggudagur

Þar sem að ég keyri um götur Reykjavíkur á glæsilegum grængráum avensis hefur Magga fengið að sitja í hjá mér á leiðinni í skólann undanfarna daga.

Magga kemur inn í bíl.
Magga: Hæ!
Inga: Hæ sorrí ég er soldið sein.
Magga: Alltílagi.
Inga: Búin að bíða lengi?
Magga: Neee...(dregur ekkvað upp) -Æji úps gleymdi að fara í sokkinn. (Með sokkin dinglandi í hendinni.)
Inga: Hvernig í andskotanum..!?
Magga: Æji æji..var að drífa mig svo mikið
Inga: OMG
Komnar á bílastæðið!
Magga: Bíddu Inga ekki læsa! (opin hurð og Magga rekur hendina út með töskuna í henni, en segir ekkert, ég í smá frjarlægð.) Eftir smá stund..-Inga! Ætlarru ekki að taka töskuna!
Inga: Hvernig væri að segja ekkvað, þú varst ekkert búin að biðja mig um það!
Magga: Ohh, bíddu!
Inga: Hvað ertu að gera?
Magga: Klæða mig í sokkinn!!

Svo í hádeginu, við niðrí matsal búnar að borða og vorum kátar þá allt í einu hverfur Magga.
Inga:Hvert fór Magga????
Sandra:Ég veit það ekki.
Inga:Ætli hún hafi farið upp?
Sandra:Varla..hún hefði sagt ekkvað ekki bara staðið upp og farið!
Inga:Já kannski, en ég sé hana samt ekki. Örugglega að kaupa sér ekkvað samt.

Magga birtist, með muffins í hendinni
Inga: Þarna ertu við vorum að spá í hvort þú hefðir stungið okkur af.
Magga: Nei ég var að kaupa mér muffins.
Inga: Sé það
Magga: (fær sér bita) Ojj þetta er sona banana ekkvað
Inga: Hvað með það, ég elska sona banana má ég fá smá..? (beið ekkert eftir svari)
Magga: Ooa ég hata allt sem er með banana í og með bananabragði, eða bara ekkvað banana! Nema Banana.

Svo hittumst við inná bókasafni núna rétt í þessu. Ég spurði hana hvernig hefði verið í gítartímanum í gær. (rafmagnsgítartími, með öðru fólki)
Magga: Sko, einn strákurinn var sona fimm ára
Inga: He!
Magga: Og svo var sona Avril Lavigne wannabe, ógeeeð. Í sona níunda bekk ógeðsleg
Inga: Hehe!
Magga: Og svo var einn gaur með geðveikt kringlótt andlit, feitur með gleraugu og bólur. Búið.
Inga: Hehehehehehehe!


Að lokum hvet ég allar mína vini að flytja hingað!!!!!!